Αν δεν έχεις γευτεί χειμωνιάτικη νύχτα, τραχανά με λουκάνικο, δεν ξέρεις τί σημαίνει απόλαυση….
Υπερβολές ? Ίσως .
Αν όμως είσαι στο χωριό με πολικές θερμοκρασίες (και έχεις ξεπαγιάσει από το μέσα- έξω φέρε ξύλα- τάισε σκυλιά-κότες-γάτες-πάσης φύσεως ζωντανά-ξεχιόνισε την αυλή-ζέστανε το αμάξι-άνοιξε λίγο τη βρύση στην αυλή για να μην παγώσει κ.τ.λ. … )έχεις ανάγκη από φαγητό που θα σε ζεστάνει, αφήνεις στην άκρη κριτικές και αμφιβολίες και απαιτείς αυτό το πιάτο….
Αν δε ο τραχανάς( το καλοκαίρι) και το λουκάνικο έχει φτιαχτεί και από τα χεράκια της μανούλας σου και φυσικά με ντόπια υλικά, το αποτέλεσμα κατηγοριοποιείται αυτομάτως στην ‘’Υψηλή Γαστρονομία’’… κι ας μην ξέρει και η ίδια τι σαχλαμάρες τις περιγράφεις, ενώ σου λέει με το αυστηρό της ύφος:<< Καλά , φάε τώρα πριν κρυώσει…>>
Όλα τα καλοκαίρια της παιδικής και εφηβικής μου ηλικίας στο χωριό, μύριζαν…. τραχανά! όχι και τόσο ρομαντική εικόνα αλλά τα παιχνίδια μας σαν διαβολάκια να κρύβουμε την ξύλινη σπάτουλα, η σκληραγώγησή μας στο να βοηθάμε στις δουλειές του σπιτιού, το δέσιμο όλης της οικογένειας ή μάλλον και του χωριού- γιατί ο τραχανάς θέλει χέρια- αλλά και οι γνώσεις στην γαστρονομία μας βοήθησαν όλα τα παιδιά που μεγαλώσαμε έτσι, τόσο πολύ σήμερα που όλα αυτά τα θυμόμαστε με γλυκιά νοσταλγία…
Η διαδικασία άρχιζε πάντα τις πιο ζεστές μέρες του καλοκαιριού και πάντα με τη δύση του ήλιου. Η νοικοκυρά διάλεγε με αυστηρότητα το ντόπιο κατσικίσιο ή πρόβειο γάλα, το καλύτερο χοντροκομμένο σιτάρι, αλεύρι σκληρό και αλάτι και το καζάνι έπαιρνε φωτιά! Συνεχόμενο ανακάτεμα με ξύλινη μεγάλη σπάτουλα, σκέπασμα με ταψί στο τέλος του βρασμού και έπειτα ατελείωτο τρίψιμο και άπλωμα σε καθαρά τραπεζομάντηλα, στο κλειστό δωμάτιο του σπιτιού. Για τουλάχιστον δέκα μέρες ο τραχανάς έπρεπε να ‘’γυρίζει’’ για να μην ξινίσει,-εξού και το ‘’βιάζομαι, έχω απλώσει τραχανά’’- να προστατεύεται με δρακόντεια μέτρα από τη γιαγιά από πάσης φύσεως κινδύνους-μύγες- γάτες-εγγονάκια που ξετύλιγαν τις καλλιτεχνικές τους ανησυχίες σχεδιάζοντας με τα δαχτυλάκια τους σχέδια… και στο τέλος αποθηκεύονταν με προσοχή σε πάνινα τσουβαλάκια για τον χειμώνα.
Βέβαια η παρασκευή του τραχανά στο σπίτι είναι αρκετά χρονοβόρα διαδικασία(και του λουκάνικου) αλλά ευτυχώς στην περιοχή του Δομοκού υπάρχουν μαγαζιά που διαθέτουν εξαιρετικής ποιότητας τραχανά και τα κρεοπωλεία μας εκλεκτές ποικιλίες λουκάνικου.
Οπότε μια βόλτα στην αγορά και κατευθείαν στην κουζίνα για το παραδοσιακό φαγητάκι μας!
Υλικά
1 χωριάτικο λουκάνικο
1 κρεμμύδι ξερό
1 σκελίδα σκόρδο προαιρετικά
1 ντομάτα μεγάλη
1 φλυτζάνι τραχανά
1 λίτρο νερό ζεστό
4 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
Μπούκοβο
Αλάτι
Πιπέρι
γιαούρτι & πάπρικα για το σερβίρισμα
Εκτέλεση
1. Κόβουμε το λουκάνικο σε ροδέλες, ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο και την ντομάτα σε κύβους ή στον τρίφτη
2. Σε μια κατσαρόλα ρίχνουμε το λάδι μας και όταν ζεσταθεί ρίχνουμε το λουκάνικο τσιγαρίζουμε μέχρι να πάρει λίγο χρώμα κ από τις 2 μεριές.
3. Ρίχνουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο και τσιγαρίζουμε για 1-2 ακόμη λεπτά
4. Ρίχνουμε στην κατσαρόλα το ζεστό νερό.
5. Χαμηλώνουμε την φωτιά και βράζουμε για 15 λεπτά.
6. Προσθέτουμε την ντομάτα, το αλάτι, το μπούκοβο και το πιπέρι.
7. Δυναμώνουμε πάλι την φωτιά και προσθέτουμε τον τραχανά. Βράζουμε για 5-10 λεπτά, ενώ ξαναδοκιμάζουμε και προσθέτουμε αλάτι αν χρειάζεται.
8. Σερβίρουμε με μία κουταλιά γιαούρτι στην μέση και πάπρικα!
Καλή σας όρεξη!!!
ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ ΑΚΡΙΒΟΥ