Οι θεριζοαλωνιστικές ολοκληρώνουν και επίσηµα τον βιολογικό κύκλο της καλλιέργειας σε όλη τη χώρα.
Παρ’ ότι η περίοδος που ακολουθεί είναι σχετικά «νεκρή» λόγω των υψηλών καλοκαιρινών θερµοκρασιών, δεν είναι λίγοι εκείνοι οι «φρόνιµοι» παραγωγοί που µετά το αλώνισµα φροντίζουν να προετοιµαστούν, µαζί µε τα χωράφια τους για την ερχόµενη χρονιά.
Η πρώτη δραστηριότητα µε την οποία καταπιάνονται οι παραγωγοί, αφορά τη διαχείριση των φυτικών υπολειµµάτων της καλλιέργειας. Το κάψιµο της εναποµείνασας καλαµιάς είναι µια ευρέος εφαρµοζόµενη τεχνική λόγω της ευκολίας που προσφέρει, όµως λόγω των αρνητικών επιπτώσεων για την υγεία του εδάφους και του περιβάλλοντος (και της νοµοθεσίας που την απαγορεύει), πολλοί είναι εκείνοι που επιλέγουν να ενσωµατώσουν στο έδαφος µε τη χρήση δισκόσβαρνας ή καλλιεργητή τα φυτικά υπολείµµατα. Αυτή η τεχνική φαίνεται να έχει µια σειρά από πλεονεκτήµατα µε µεγαλύτερα τη βελτίωση της δοµής του εδάφους (καλύτερος αερισµός και συγκράτηση υγρασίας) προστατεύοντάς το από τη διάβρωση, αλλά και την επιστροφή στο έδαφος του αζώτου που υπάρχει στα υπολείµµατα της προηγούµενης καλλιέργειας.
Επιπροσθέτως, η ενσωµάτωση των φυτικών υπολειµµάτων διατηρεί υψηλούς πληθυσµούς µικροοργανισµών που είναι απαραίτητοι για σηµαντικές βιολογικές διεργασίες στο έδαφος και εµποδίζει το σχηµατισµό κρούστας. Στη συνέχεια, ακολουθεί το όργωµα, µετά τις πρώτες βροχές του φθινοπώρου, όταν το χωράφι βρίσκεται στο ρώγο του.
Μετά τη στελεχοκοπή µπορεί να γίνει και απευθείας σπορά στο χωράφι µιας ενδιάµεσης-επίσπορης καλλιέργειας, µικρού δηλαδή βιολογικού κύκλου. Ως επίσπορη µπορεί να χρησιµοποιηθεί οποιαδήποτε καλλιέργεια, ενώ η επιλογή του είδους εξαρτάται από τον σκοπό που θέλει να επιτύχει ο παραγωγός, δηλαδή εµπορική εκµετάλλευση του τελικού προϊόντος ή χρήση των φυτών ως χλωρή λίπανση. Στην τελευταία περίπτωση επιλέγονται συνήθως ψυχανθή, τα οποία ενσωµατώνονται στο έδαφος λίγο πριν ή στην άνθισή του, ώστε να εµπλουτίσουν το έδαφος µε απαραίτητα θρεπτικά, όπως το άζωτο και ο φώσφορος, που θα βρίσκονται στη διάθεση της ερχόµενη βασικής καλλιέργειας. Το είδος που θα επιλεγεί θα πρέπει παράλληλα να έχει υψηλή ανθεκτικότητα στην ξηρασία, καθώς θα καλείται να επιβιώσει τους θερµότερους µήνες στο χωράφι µε τις ελάχιστες δυνατές φροντίδες.
Τέλος, οι παραγωγοί έχουν τον χρόνο αυτή την περίοδο να διαµορφώσουν το πλάνο λίπανσης που θα εφαρµόσουν πριν τη φθινοπωρινή σπορά, να επιλέξουν ποικιλία και φυσικά να προµηθευτούν εγκαίρως και σε καλύτερες τιµές τις πρώτες ύλες.
ΠΗΓΗ: www.agronews.gr
