Πάντοτε αυτός ο τόπος γεννούσε παλληκάρια ήρωες λεβέντες στην ψυχή και στο σώμα, σωστά λιοντάρια…!
Τον θάνατο δεν τον λογάριαζαν και τον περιγελούσαν και αυτός…τόσο θύμωνε μαζί τους και ήθελε την ζωή…από τα νιάτα ακόμα να τους αρπάξει. Η περιοχή της Ρούμελης όπως και κάθε γωνιά της Ελλάδας ένα πλούσιο ανθόσπαρτο περιβόλι από αδάμαστους αδάμαντες ελεύθερους πολιορκημένους…
Ένα ανεκτίμητο διαμάντι της Εθνικής μας ιστορίας μέσα στα τόσα άλλα και ο Αθανάσιος Διάκος γιος του Νικόλαου Γραμματικού κατά την παράδοση, εγγονός του κλέφτη Αθανάσιου Γραματικού,με καταγωγή από την Άνω Μουσουνίτσα κατ΄ άλλους από την Αρτοτίνα.
Νέος ακόμα παιδί… αγάπησε την Ορθοδοξία και σε ηλικία μόλις δώδεκα ετών στάλθηκε από την μητέρα του στο μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου στην Αρτοτίνα Φθιώτιδας να μάθει γράμματα…γιατί και τότε οι γονείς όπως και σήμερα ήξεραν ότι άνθρωπος αγράμματος και κατεκτημένος δυο φορές σκλαβωμένος…! Ο εγγονός του κλέφτη Γραμματικού αφού έμαθε τα πρώτα γράμματα στο μοναστήρι…γιατί τα μοναστήρια τότε στην σκλαβιά ήταν και σχολεία με δασκάλους τους καλογέρους…σε ηλικία μόλις 17 ετών ντύθηκε το ράσο, έγινε κληρικός διάκος αποφασισμένος να υπηρετήσει το θεό…γιατί έμαθε να σέβεται και ν΄αγαπά τον δημιουργό του.
Γνώριζε από μικρός ότι η ελευθερία της ψυχής και του σώματος δεν χαρίζονται αλλά κερδίζονται και πως η δύναμη της πίστης και της Ορθοδοξίας θα τον όπλιζαν με εκείνα τα χαρακτηριστικά και τα εφόδια ώστε η τάχα μεγάλη δύναμη του Οθωμανού κατακτητή να φαντάζει όχι ως ανίκητη υπερδύναμη, αλλά ως αλαζονεία και ματαιοδοξία κενών ανθρώπων, διψώντας για εφήμερη δόξα και αχυρένιους θρόνους …
Συνεχίζεται…
Συνεργάτης Μυρμιδόνες
