Οι Μυρμιδόνες ήταν αρχαίος πολεμικός λαός που κατοικούσε, σύμφωνα με τον Όμηρο, στη Φθία, τη σημερινή Θεσσαλία, και ήταν υπήκοοι του Αχιλλέα. Σύμφωνα με άλλη παράδοση, οι Μυρμιδόνες ήταν κάτοικοι της Αίγινας. Αυτοί δημιουργήθηκαν από το Δία, μεταμορφώνοντας σε ανθρώπους τα μυρμήγκια του νησιού, για να μην είναι μόνος εκεί ο γιος του Αιακός και χωρίς υπηκόους.
Κατά τον Όμηρο οι Μυρμιδόνες ήταν πολεμικός λαός με αρχηγό τον Αχιλλέα. Σήμερα η «πηγή του Αχιλλέα» βρίσκεται στο 16ο χιλιόμετρο του δρόμου Λαμίας-Δομοκού. Είναι μια πέτρινη βρύση με αιωνόβια πλατάνια, όπου σύμφωνα με την παράδοση ξεκουράζονταν ο Ημίθεος Αχιλλέας, πότιζε τα άλογά του και στη συνέχεια περιδιάβαινε το βασίλειό του από το Σπερχειό ως τη Μελιταία, την Ελλάδα, τη Φθία και την Αλόπη.
-Οι Μυρμιδόνες ήταν αρχαίος πολεμικός λαός που κατοικούσε, σύμφωνα με τον Όμηρο, στη Φθία, τη σημερινό οροπέδιο Δομοκού (λίμνη Ξυνιάδας) του νομού Φθιώτιδας και ήταν υπήκοοι του Αχιλλέα και του Πηλέα κατά το 3500 π.Χ.. Την εποχή αυτή δημιουργήθηκε το πρώτο βασίλειο των Μυρμιδόνων με πρωτεύουσα την αρχαία Μελιταία και μετά διακόσια χρόνια το 3300 π.Χ. περίπου, το δεύτερο βασίλειο με πρωτεύουσα το νησάκι της λίμνης Ξυνιάδας με βασίλισα την Ξυνιάς.Αυτό αποδεικνύεται από το χρυσό (μασίφ) άγαλμα (εκτιμάται από αρχαιολόγους ότι είναι του 3.300 π. Χ.) του αρχαίου Αχιλέα Βασιλιά των Μυρμιδόνων, που ανασύρθηκε το 1944 – 1945 από το νησάκι της λίμνης Ξυνιάδας του νομού Φθιώτιδας και πουλήθηκε στην Γιαπονέζικη αυτοκινηματοβιομηχανία Τoy_tα, όπως το επιβεβαιώνει μεγαλοεφοπληστής Ιωάννης Λάτσης μέλος των Μυρμιδόνων και ιδριτικό μέλος της «ομάδας “Εψιλον» που το είδε όταν έγινε μέτοχος της Γιαπονέζικης βιομηχανίας. Έχει δε το άγαλμα, ύψος δύο και ογδόντα μέτρα, με το δεξί πόδι εμπρός στο δεξί χέρι κρατά μια ασπίδα και στο αριστερό κρατά όρθιο ένα ακόντιο!!! Το δε κάστρο του νησιού είναι βυθισμένο στο έδαφος. -Το βασίλειο των Μυρμιδόνων εκτεινόταν από τα αρχαία Φάλαρα (σημερινά Φάρσαλα), όλο το οροπέδιο του Δομοκού με πολλούς οικισμούς και πόλεις όπως η αρχαία Μελιταία ή Μελίτη, η Ελλάς και η Ξυνιάς, ενώ νότια εκτεινόταν από την αρχαία Πελασγία ως και την Λαμία που ήταν το μήλο της έριδος με τους Μαλιείς και τους Λοκρούς, γι” αυτό και έγιναν πολλοί πολέμοι μεταξύ τους.
-ΠΗΛΕΥΣ -Γιός του Αιακού (γιος του Δία και της Αίγινας, και βασιλιάς στο ομώνυμο νησί ) και της Ενδηΐδος. Σκότωσε στο νησί τον ετεροθαλή αδελφό του ,τον Φώκο, με συνεργό του τον αδελφό του Τελαμώνα, και αναγκάστηκε, να εκπατριστεί και να καταφύγει στην Φθίαν, μαζί με συντοπίτες του, τους Μυρμιδόνες.
-Κατά τον μύθο, ο Ζεύς γέννησε με την Αίγινα τον Αιακό στο ερημονήσι Οινώνη, την μετέπειτα Αίγινα. Για να μην πλήττει εκεί ο Αιακός, ο Δίας μεταμόρφωσε τα μυρμήγκια του νησιού σε ανθρώπους, που ονομάστηκαν Μυρμιδόνες. Σύμφωνα με μία άλλη εκδοχή, οι Μυρμιδόνες κατάγονται από κάποιον Μυρμιδόνα, γιό του Δία και της Ευρυμεδούσης.
-Ο Πηλεύς παντρεύτηκε την θαλάσσια θεά Θέτιδα, κατά το θέλημα του Δία, επειδή η ίδια είχε αρνηθεί τον έρωτά του ,τον θεϊκό. Ο γάμος έγινε στο Πήλιο, με γλέντια και φαγοπότι των θεών. Ο Χείρων τους δώρισε, για τον γάμο, ένα δόρυ από ξύλο μηλιάς, ο θεός Ποσειδών δυο αθάνατα άλογα, τον Ξάνθο και τον Βάλιο και οι άλλοι θεοί λοιπά δώρα .
-Βασίλεψε στην Φθία με την Θέτιδα, η οποία αργότερα ξαναγύρισε στο θαλάσσιο βασίλειο του πατέρα της, γιατί την είχε συλλάβει ο Πηλέας να τοποθετεί το κορμί του παιδιού της επάνω από τον βωμό της Εστίας μέσα στο παλάτι, για να διαπιστώσει αν κατέστη αθάνατος. Με την πράξη της αυτή ήρθε σε σύγκρουση με τον σύζυγό της Πηλέα.
-ΘΕΤΙΣ -Θυγατέρα του θαλάσσιου θεού Νηρέως και της Δωρίδος, κι εγγονή του Πόντου και της Γαίας. Αδελφή με τι ςυπόλοιπες 49 Νηρηΐδες. Η προσωπικότητά της σκιαγραφείται στον Όμηρο, όταν ικετεύει τον Δία να προστατέψει τον γιό της στην Τροία ή όταν η ίδια συνομιλεί μαζί του στις αμμουδιές της Τρωάδας ή τέλος , όταν ανεβαίνει στον Όλυμπο και ιστορεί τον καημό της στον θεό Ήφαιστο, διότι ως θεά ήξερε την μοίρα του γιού της. Παντού διαφαίνεται η καλοσύνη της. Ετυμολογικά η λέξη « Θέτις » σχετίζεται με την πανάρχαια πελασγική λέξη « ντέτ –ι » δηλαδή θάλασσα. Άλλωστε η Θέτις ήταν θεά της θάλασσας.
-ΑΧΙΛΛΕΥΣ -Γιός του Πηλέα και της Θέτιδος, ο πολυθρύλητος ήρωας του Τρωικού Πολέμου. Ημίθεος από γεννησιμιού του, ως εγγονός του διογενούς Αιακού και ως γιός της θαλάσσιας θεάς Θέτιδος προτίμησε την σύντομη, αλλά ένδοξη ζωή από την χωρίς δόξα μακροζωία ( πρβλ Ιλιάς, Ι, 410 ).
-Ανατράφηκε, μορφώθηκε και διαπαιδαγωγήθηκε στο Πήλιο με δάσκαλό του ,τον Κένταυρο Χείρωνα . Εκεί σπούδασε μουσική και ιατρική. Τρεφόταν με σπλάχνα λεόντων και μυαλά αρκούδας . Αργότερα η Θέτις τον έστειλε στην Σκύρο, στον βασιλιά Λυκομήδη, προκειμένου να αποφύγει τον Τρωικό Πόλεμο. Εκεί παντρεύτηκε την κόρη του Λυκομήδη, την Δηϊδάμεια, κι απέκτησαν ένα γιό, τον Νεοπτόλεμο ή Πύρρο. Στην Σκύρο τον βρήκε ο Οδυσσέας , μεταμφιεσμένο με γυναικεία ρούχα, για να μην τον αναγνωρίσουν και τον πάρουν στον Πόλεμο. Όμως, ο Οδυσσέας με ένα τέχνασμα (έκρουσε δυνατά τα όπλα ) προκάλεσε την αυθόρμητη αντίδραση, στην συνέχεια την αποκάλυψη της ταυτότητας του Αχιλλέα και εν τέλει την συμμετοχή του στον Πόλεμο. Ήταν ο επικεφαλής των Μυρμιδόνων και των Ελλήνων στην Τροία, όπου τον συνόδευε η ευχή του πατέρα του « Αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων » ( Ιλιάς, Λ, 784 ).
-Η έριδα με τον αρχιστράτηγο Αγαμέμνονα, η περίφημη « μήνις » στο δέκατο έτος του Τρωϊκού Πολέμου αποτελεί την αφετηρία της Ιλιάδος του Εθνικού Ποιήματος των Αρχαίων Ελλήνων « Μήνιν άειδε, θεά, Πηληϊάδεω Αχιλλήος » . Η Ιλιάδα έχει συνολικά 15.703 στίχους και υπήρξε, εκτός από το βασικό μάθημα των Αρχαίων Ελλήνων μαθητών, η πηγή έμπνευσης πολλών καλλιτεχνών, όλων των ειδικοτήτων. Ο Μ. Αλέξανδρος την είχε μονίμως κάτω από το μαξιλάρι του. Άλλος παιδαγωγός του υπήρξε ο Φοίνιξ, ο οποίος τον δίδαξε « μύθων τε ρητήρ΄ έμμεναι, πρηκτήρα τε έργων » (Ιλιάς, Ι, 443 ), δηλαδή « να είσαι ικανός και στα λόγια και στα έργα » .
-Σκοτώθηκε στην Τροία, κοντά στις Σκαιές Πύλες, από τον Πάρι, με την βοήθεια του θεού Απόλλωνα, χτυπημένος με βέλος στην φτέρνα του εξ΄ου και « Αχίλλειος πτέρνα ». Ο τάφος του τοποθετείται μυθολογικά κάπου… στα Ηλύσια Πεδία, στην χώρα των Μακάρων, δηλαδή των Αθανάτων. Ας ταξιδέψει ως εκεί ο νους του καθενός, για να τον συναντήσει. Χάρτης δεν χρειάζεται….! Λατρεύτηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στην Μικρά Ασία, στην Λακωνία και αλλού. Στον Εύξεινο Πόντο λατρεύτηκε ως Αχιλλεύς Ποντάρχης, δηλαδή θαλάσσιος ηγέτης.
-Ο Όμηρος στην Ιλιάδα του, τον παρουσιάζει τον γενναιότερο των πολεμιστών, ισχυρότατο, νεώτατο, ωραιότατο, και φυσικά ο ενδοξότερος από τους ήρωες. Ωστόσο εμφορείται από πολλά και ποικίλα συναισθήματα όπως είναι η φιλία, η οργή ( μήνις ), η απελπισία και το μίσος. Πλήθος ήταν τα αγάλματα, κατά την αρχαιότητα, προς τιμήν του. Ήταν τα λεγόμενα Achillae Statuae, όπως τα ονομάζει ο Πλίνιος. Ανάμεσά τους και ένα σύμπλεγμα, αφιερωμένο στους Δελφούς από τους Φαρσάλιους, που παρίστανε τον Αχιλλέα έφιππο, έχοντας δίπλα του τον φίλο του Πάτροκλο ( πρβλ. Παυσανίας, Περιήγησις Ελλάδος 10, 13, 3 ).
-Η λέξη: Αχιλλεύς , σημαίνει κατά μία παράδοση, αυτόν που ποτέ δεν ακούμπησε τα χείλη του σε μαστούς ( α [στερητικό ] + χείλος ).Ενώ μία άλλη παράδοση ανέφερε, ότι το πραγματικό του όνομα ήταν Λιγύρων ( λιγύς,-εια,-υ = καλλίφωνος, αλλά και θρηνητικός [ για ήχο ] ) . -Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Τρωϊκός πόλεμος μπορεί και να είναι μύθος του Ομήρου!!!
The post Μυρμιδόνες appeared first on hellasforce.
