Η εισαγόµενη κόπωση στην αγορά σκληρού σίτου φαίνεται ότι υποχωρεί, µε την στήριξη να διαµορφώνεται στα 46 λεπτά το κιλό στον παραγωγό και ορισµένους µύλους να πληρώνουν έως και 2 λεπτά παραπάνω προκειµένου να φτιάξουν απόθεµα.
Υπάρχουν ακόµα ποσότητες στα χέρια των παραγωγών, ωστόσο µέρα µε τη µέρα αυτές περιορίζονται, υπό τον φόβο της πτώσης, όσο στο µεταξύ εντείνεται η κινητικότητα από την πλευρά µεγάλων εµπόρων, οι οποίοι συσσωρεύουν αδιάκοπα από τα αλώνια µέχρι σήµερα, γεγονός που προκαλεί ανησυχίες σε επιχειρήσεις µεταποίησης σκληρού που δεν τηρούν συµβόλαια µε παραγωγούς.
Μπορεί λοιπόν η αγορά να έχει απολέσει προς το παρόν την κορυφή των 52 λεπτών που ακούστηκαν πριν από µερικές εβδοµάδες, ωστόσο τα θεµελιώδη υπαγορεύουν ένα επόµενο κύµα ανόδου, το οποίο ωστόσο φαίνεται ότι θα καβαλήσουν εκείνοι µε µεγαλύτερες δοµές αποθήκευσης αλλά και καλύτερη αντιµετώπιση του ρίσκου. Όσο δηλαδή η παραγωγή συσσωρεύεται στα χέρια πέντε – έξι εµπόρων, τα θεµελιώδη µπορούν να φουσκώσουν µε µεγαλύτερη αποφασιστικότητα τις τιµές για το προϊόν.
Ως θεµελιώδη, εννοούνται στην περίπτωση αυτή οι διαθέσιµες ποσότητες που προϊδεάζουν για νέες ισορροπίες στην αγορά. Η φετινή παραγωγή υπολογίζεται γύρω στους 700.000 µε 750.000 τόνους, µε τις ανάγκες της εσωτερικής αγοράς (µύλοι/βιοµηχανίες ζυµαρικών) να ανέρχονται σε περίπου 400.000 τόνους. Συνήθως οι εξαγωγές της χώρας κυµαίνονται γύρω από τους 250.000 τόνους. Αυτή τη στιγµή, τα συµβόλαια έχουν ήδη καλύψει 200.000 τόνους.
Με άλλα λόγια, πριν ακόµα φύγει ο Σεπτέµβριος, το πλάνο εξαγωγής έχει σχεδόν καλυφθεί, αφήνοντας µετά βίας 100.000 τόνους ελεύθερα σιτάρια, µε τα οποία η αγορά καλείται να εξυπηρετήσει τις εξαγωγές έως το τέλος του έτους, αλλά κι αυτές των πρώτων µηνών του 2021, δηλαδή ακόµα πέντε µήνες έντονης εµπορικής δραστηριότητας.
Άνθρωποι της αγοράς εκτιµούν πως τις επόµενες εβδοµάδες οι τιµές θα ξεπεράσουν τα 500 ευρώ το κιλό, αφού «ακόµα δεν έχει γίνει το µεγάλο άλµα».
Φυσικά από ένα σηµείο και έπειτα ενεργοποιείται και ο παράγοντας της ψυχολογίας του αγοραστή, ο οποίος ίσως αναζητήσει άλλες λύσεις προκειµένου να περιορίσει τα κόστη εφοδιασµού πρώτης ύλης. ∆ηλαδή µπαίνοντας στη νέα χρονιά, οι µύλοι δεν αποκλείεται να περιορίσουν σηµαντικά την παρουσία τους στην αγορά, αφού σε περίπτωση που οι τιµές πράγµατι ξεφύγουν από το σηµερινό εύρος, τότε το ρίσκο της αναµονής για τη νέα σοδειά γίνεται ολοένα και πιο µικρό, συγκριτικά µε την αγορά στις χειµερινές κορυφές.
Υπό τον φόβο του sell-off και σε µια προσπάθεια συγκράτησης της ανόδου φαίνεται ότι λειτουργεί και η αγορά της Φότζια. Εκεί, για τρίτη συνεχόµενη εβδοµάδα οι τιµή αποθήκης εµπόρου παρέµεινε αµετάβλητη στα 490 ευρώ ο τόνος για την πρώτη ποιότητα µε ειδικό βάρος 79 kg/hl, υαλώδη 80% και πρωτεΐνη 12%. Σε ό,τι αφορά την τιµή εξαγωγής ελληνικού, δουλειές γίνονται στα 475 ευρώ ο τόνος FOB, µε τους Ιταλούς εισαγωγείς που παζάρευαν τις προηγούµενες ηµέρες στα 450 ευρώ, να ανεβάζουν πλέον τις προσφορές τους. Εν τω µεταξύ διαγωνισµός της Αλγερίας για 300.000 µε 500.000 τόνους σκληρού που ολοκληρώθηκε τα τελευταία 24ωρα έδωσε 640 δολάρια (544,90 ευρώ) για µεξικάνικο σκληρό µε παράδοση στη Μεσόγειο στα µέσα Νοεµβρίου.
